افتتاحیه

این نوشته ها تنها انعکاس گوشه ای از افکار پرش یافته و پراکنده من است که معمولا زمانی بیشتر خود نمایی می کند که کار و بارم کساد می شود مثلا ماه رمضان ها که کاسبی تمامی دندانپزشکان کساد است در ضمن علاقه ای هم به ساخت یک شخصیت مجازی برای خودم ندارم تا بعد انقدر در ان غرق بشم که بسان اقا کلاغه راه رفتن خودم رو هم فراموش کنم تازه اگه هم چنین فکری داشتم این مهبد خودبزرگ بین و این امید اسکیزوفرنی با اون حامد دست و پا چلفتی دست به یکی کرده و حتما ابرو و حیثیت مرا بر باد خواهند داد